مون کان ڪڏهن ڪڏهن پڇيو ويندو آهي ته جيڪڏهن انجيل فقط هڪ آهي ته پوءِ الڪتاب (بائبل) ۾ انجيل جا چار ڪتاب ڇو آهن، جن مان هر هڪ ٻئي انسان جي لکيل آهي؟ ڇا اھو انھن کي انسانيت جي ابتڙ (۽ متضاد) نه بڻائيندو ۽ نه الله جي طرف کان؟
بائيبل (الڪتاب) پاڻ بابت چوي ٿو:
16.هرڪا لکيت، جا خدا جي الهام سان آهي سا تعليم، ۽ ڏوراپي، ۽ سڌاري، ۽ راستبازيءَ جي سيکارڻ لاءِ فائدي واري آهي؛ 17.انهي لاءِ تہ خدا جو بندو ڪامل ٿئي، ۽ سڀ ڪنهن چڱي ڪم لاءِ پوريءَ طرح تيار رهي.
(2Timothy 3:16-17)
تنهن ڪري بائيبل/الڪتاب دعويٰ ڪري ٿو ته خدا حتمي مصنف آهي جڏهن کان هن انهن انساني ليکڪن کي متاثر ڪيو. ۽ ان ڳالهه تي قرآن مڪمل متفق آهي جيئن اسان پوسٽ ۾ ڏٺو ته قرآن بائيبل بابت ڇا ٿو چوي. اسان هتي اهو پڻ ڏٺو ته عيسى مسيح پنهنجي شاگردن کي روح حق جي رهنمائي ڪرڻ جو واعدو ڪيو جڏهن اهي انجيل جي گواهي ڏيندا.
پر هڪ انجيل لاءِ انجيل جي چئن ڪتابن کي ڪيئن سمجھجي؟ قرآن مجيد ۾ اڪثر اهڙا ڪيترائي اقتباس آهن جيڪي هڪ واقعو بيان ڪن ٿا، ۽ گڏ کڻي وڃڻ سان اسان کي ان واقعي جي مڪمل تصوير حاصل ڪرڻ جي اجازت ڏئي ٿي. مثال طور، آدم جي نشاني لاءِ صحيفن ۾ استعمال ڪيو ويو سورت 7:19-26 (The Heights) اسان کي جنت ۾ آدم بابت ٻڌائڻ لاءِ. پر ان ۾ پڻ سورت 20: 121-123 (طا ح) استعمال ڪيو ويو آهي. ۽ هي 2nd پاسو آدم جي هڪ اضافي سمجهاڻي ڏني اها وضاحت ڪندي ته هو ’مجبور‘ هو، جنهن ۾ The Heights شامل ناهي. گڏ ٿيا انهن اسان کي وڌيڪ مڪمل تصوير ڏني ته ڇا ٿيو. اهو ارادو هو – پاسا هڪ ٻئي کي پورو ڪرڻ لاء.
ساڳيءَ طرح بائيبل (الڪتاب) ۾ انجيل جا چار واقعا هميشه ۽ فقط هڪ انجيل جي باري ۾ آهن. گڏ کڻي انجيل حضرت عيسيٰ مسيح عليه السلام جي مڪمل سمجهاڻي ڏين ٿا. چئن اڪائونٽن مان هر هڪ ۾ ڪجهه مواد آهي جيڪو ٻين ٽن ۾ نه آهي. تنهن ڪري، اهي گڏ ڪري انجيل جي وڌيڪ مڪمل تصوير پيش ڪن ٿا.
اهو ئي سبب آهي ته جڏهن انجيل جي ڳالهه ڪئي وڃي ٿي ته اهو هميشه واحد ۾ هوندو آهي، ڇاڪاڻ ته انجيل فقط هڪ آهي. مثال طور اسان هتي نئين عهد نامي ۾ ڏسون ٿا ته اتي هڪ ئي انجيل آهي.
11.ڇالاءِ جو، اي ڀائرو، آئون اوهان کي چتايان ٿو، تہ جيڪا خوشخبري مون اوهان کي ٻُڌائي، سا انسان جي طرفان نہ آهي. 12.ڇالاءِ جو، اُها مون کي انسان کان نہ ملي، نہ اها ڪنهن مون کي سيکاري، پر يسوع مسيح جي وسيلي مون تي ظاهر ٿي. 13.هن ڪري جو يهودين جي مذهب ۾، گذريل وقت ۾ منهنجي هلت چلت اوهان ٻُڌي آهي، تہ ڪهڙيءَ طرح خدا جي ڪليسيا کي حد کان وڌيڪ ستائيندو ۽ ڦٽائيندو هوس:
(Galatians 1:11-13)
انجيل به قرآن پاڪ ۾ واحد ۾ لکيل آهي (ڏسو قرآن ۾ انجيل جو نمونو). پر جڏھن اسين شاھد يا انجيل جي ڪتابن جي ڳالھ ڪندا آھيون اتي چار آھن. حقيقت ۾ تورات ۾ ڪنهن به معاملي جو فيصلو فقط هڪ شاهد جي شاهدي سان نه ٿو ٿي سگهي. موسيٰ جي قانون ۾ گھٽ ۾ گھٽ ”ٻه يا ٽي شاھد“ (استثناء 19:15) جي ضرورت ھئي ته ھڪڙي خاص واقعي يا دلچسپي جي پيغام بابت شاھدي ڏيڻ لاءِ. چار شاھد بيانن جي مهيا ڪرڻ سان انجيل کي قانون جي گھٽ ۾ گھٽ ضرورتن کان مٿانهون مدد ملي ٿي.