الڪتاب (بائبل) جي لفظي معنيٰ آهي ’ڪتاب‘. بائيبل تاريخ ۾ پهرين لکڻي هئي جيڪا ڪتاب جي صورت ۾ رکيل هئي جيڪا اسان اڄ ڏسون ٿا. بائيبل دنيا جو هڪ شاندار ڪتاب آهي جنهن جي دائري ۾ زمين تي موجود سڀني قومن ۽ قومن کي شامل ڪيو ويو آهي. اهڙيءَ ريت، هي عظيم ڪتاب دنيا جي لڳ ڀڳ سڀني ٻولين ۾ ترجمو ٿي چڪو آهي. بائبل ڪيترن ئي قومن تي تمام گهڻو اثر ڇڏيو آهي، ۽ سڀ کان وڏي پيماني تي انگريزي ڪتاب آهي. پر هي ڪتاب پڻ هڪ ڊگهو ڪتاب آهي، جنهن ۾ هڪ پيچيده ڪهاڻي آهي. ان ڪري اسان مان ڪيترن کي هن ڪتاب جي موضوع جي خبر يا سمجھ نه آهي. هي مضمون بائيبل جي ڪتاب مان هڪ جملو وٺي هن کلاسي ڪتاب جي ڪهاڻي بيان ڪندو – حضرت عيسيٰ المسيح (ص) جو ڪم.
بائبل اسان جي مستقبل ۾ حقيقي مسئلي کي حل ڪرڻ لاء ڏنو ويو. اهو مسئلو سورة المجادله (سوره 58 – التجا ڪندڙ عورت) ۾ قيامت جي ڏينهن کي ڏسندي بيان ڪيو ويو آهي.
جنھن ڏينھن انھن مڙني کي الله اُٿاريندو (تنھن ڏينھن) کين (انھيءَ جي) سُڌ ڏيندو جيڪي ڪمايو ھوائون، الله اُن کي ڳڻي رکيو آھي ۽ (ھنن) اُھو وساري ڇڏيو، ۽ الله ھر شيءِ تي خبر رکڻ وارو آھي.
نه ڏٺو اٿئي ڇا ته جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي سو الله ڄاڻندو آھي، (ڪٿي به پاڻ ۾) ٽن ڄڻن جي ڳُجھي صلاح ڪرڻ نه ھوندي آھي پر اُنھن مان چوٿون الله آھي ۽ نڪي پنجن (ڄڻن) جي پر انھن ۾ ڇھون الله آھي ۽ نڪي ان (ڳاڻاٽي) کان تمام گھٽ ۽ تمام وڌ آھن پر الله ساڻن آھي جتي به ھجن، وري جيڪي ڪيو اٿن (تنھنجي) قيامت جي ڏينھن کين سُڌ ڏيندو، بيشڪ الله سڀڪنھن شيءِ کي ڄاڻندڙ آھي. (Surah al-Mujadila 58:6-7)
سورة المجادله اسان کي ٻڌائي ٿي ته ڪو به راز ناهي جنهن جي الله تعاليٰ کي خبر نه هجي ۽ هو ان علم کي استعمال ڪري اسان جو فيصلو ڪندو.
سورة القيامة (سورة 75 – قيامت) هن ڏينهن کي ”قيامت جو ڏينهن“ سڏيو آهي ۽ اهو پڻ ڊيڄاري ٿو ته ڪيئن انسان کي پنهنجي زندگيءَ جو جواب ڏيڻ لاءِ اڳيان آندو ويندو.
(تڏھن) چوندو ماڻھو ته ڀڄڻ جي واھ ڪٿي آھي؟
نه نه! ڪا واھ ڪانھي.
تنھنجي پالڻھار وٽ اُن ڏينھن ٽڪاءُ جو ھنڌ آھي.
اُن ڏينھن ماڻھوءَ کي (انھيءَ بابت) خبردار ڪبو جيڪي اڳي موڪليو ھوائين ۽ پوئتي رھايائين.
بلڪ ماڻھو پنھنجي لاءِ (پاڻ) ھڪ حُجت آھي.
توڻيڪ پنھنجا بھانا پيش پيو ڪري. (Surah al-Qiyamah 75:10-15)
پوءِ ڇا ڪريون جيڪڏهن اسان جي زندگيءَ ۾ اهڙا ارادا ۽ عمل آهن جن لاءِ اسان شرمسار آهيون؟ بائبل جو پيغام انهن لاءِ آهي جيڪي هن تشويش کي کڻندا آهن.
ڪتاب جو پيغام
اسان حضرت عيسيٰ مسيح عليه السلام جي آخري هفتي جو جائزو ورتو. انجيل لکي ٿو ته هن کي صليب تي چاڙهيو ويو ڏينهن 6 – گڊ فرائيڊي، ۽ هو ايندڙ آچر تي جيئرو ڪيو ويو. تورات ۽ زبور ۽ نبين ٻنهي ۾ اها اڳڪٿي ڪئي وئي هئي. پر ائين ڇو ٿيو ۽ اڄ تنهنجي ۽ منهنجي لاءِ ڇا مطلب آهي؟ هتي اسان اهو سمجهڻ چاهيون ٿا ته حضرت عيسيٰ المسيح جي ڪهڙي پيشڪش آهي، ۽ اسان ڪيئن رحم ۽ بخشش حاصل ڪري سگهون ٿا. اهو اسان کي سورت الفاتحه (سوره 1 – اوپنر) کي سمجهڻ ۾ به مدد ڏيندو جڏهن اهو الله کان پڇي ته اسان کي سڌو رستو ڏيکاريو ۽ اهو سمجهڻ ۾ ڇو ته ‘مسلم’ جو مطلب آهي ‘مطيع ڪرڻ وارو’، ۽ ڇو مذهبي عبادتون جهڙوڪ وضو، زڪوات ۽ حلال کائڻ نيڪ نيت آهن پر قيامت جي ڏينهن لاءِ ڪافي نه آهن.
خراب خبر – الله سان اسان جي رشتي بابت نبين ڇا ٿا چون
تورات سيکاري ٿو ته جڏهن الله انسان کي پيدا ڪيو
27۽ خدا پنهنجيءَ صورت تي انسان کي پيدا ڪيو. خدا جي صورت تي کين پيدا ڪيائين؛ نر ۽ ناري بڻائي کين پيدا ڪيائين.(Genesis 1:27)
”تصوير“ جو مطلب جسماني معنى ۾ نه آهي، بلڪه اهو آهي ته اسان هن کي ظاهر ڪرڻ لاءِ ٺاهيو ويو آهي جنهن طريقي سان اسان جذباتي، ذهني، سماجي ۽ روحاني طور ڪم ڪيو. اسان کي هن سان تعلق رکڻ لاء پيدا ڪيو ويو آهي. اسان ھيٺ ڏنل سلائڊ ۾ ھن رشتي کي تصور ڪري سگھون ٿا. خالق، لامحدود حڪمران جي طور تي، مٿي تي رکيل آهي جڏهن ته مرد ۽ عورت سلائڊ جي تري ۾ رکيل آهن ڇو ته اسان محدود مخلوق آهيون. تعلق ڳنڍڻ واري تير سان ڏيکاريل آهي.
الله تعاليٰ ذات ۾ مڪمل آهي- هو پاڪ آهي. ان ڪري زبور چوندا آهن
4ڇو جو تون اهو خدا نہ آهين، جو بڇڙائيءَ مان خوش ٿين، بدڪاري تو وٽ رهي ڪين سگهندي.
5مغرور تنهنجي اڳيان بيهي ڪين سگهندا؛ توکي سڀني بدڪارن کان نفرت آهي. (Psalm 5: 4-5)
آدم هڪ نافرماني جو ڪم ڪيو – صرف هڪ- ۽ خدا جي تقدس کيس فيصلو ڪرڻ جي ضرورت آهي. تورات ۽ قرآن ۾ لکيل آهي ته الله تعاليٰ کيس فاني ڪيو ۽ کيس پنهنجي حضور مان ڪڍي ڇڏيو. ساڳي صورتحال اسان لاءِ به موجود آهي. جڏهن اسان ڪنهن به طريقي سان گناهه يا نافرماني ڪندا آهيون ته اسان الله جي بي عزتي ڪندا آهيون ڇو ته اسان ان تصوير جي مطابق عمل نه ڪندا آهيون جنهن ۾ اسان ٺاهيا ويا آهيون، اسان جو تعلق ٽٽي ويندو آهي. ان جي نتيجي ۾ پٿر جي ڀت وانگر مضبوط رڪاوٽ پيدا ٿئي ٿي جيڪا اسان ۽ اسان جي خالق جي وچ ۾ اچي ٿي.
مذهبي ميرٽ جي ذريعي گناهه جي رڪاوٽ کي سوراخ ڪرڻ
اسان مان ڪيترا ئي اسان جي ۽ الله جي وچ ۾ هن رڪاوٽ کي ديني عملن يا ڪمن ذريعي پار ڪرڻ جي ڪوشش ڪندا آهن جيڪي ان رڪاوٽ کي ٽوڙڻ لاءِ ڪافي خوبيون حاصل ڪندا آهن. نماز، روزو، حج، مسجد ۾ وڃڻ، زڪوات، خيرات کان خيرات اهي طريقا آهن جن کي اسين اڳتي هلي ان رڪاوٽ کي پار ڪرڻ لاءِ نيڪي حاصل ڪرڻ چاهيون ٿا، جيئن اڳتي هلي بيان ڪيو ويو آهي. اميد آهي ته مذهبي فضيلت ڪجهه گناهه کي رد ڪري ڇڏيندو. جيڪڏهن اسان جا ڪيترائي عمل ڪافي فضيلت حاصل ڪن ٿا ته اسان اميد رکون ٿا ته اسان جا سڀئي گناهه منسوخ ٿي ويندا ۽ رحم ۽ بخشش حاصل ڪندا.
پر گناهه کي منسوخ ڪرڻ لاءِ اسان کي ڪيتري قدر ضرورت آهي؟ اسان جو ڪهڙو يقين آهي ته اسان جا نيڪ عمل گناهه کي رد ڪرڻ ۽ ان رڪاوٽ کي پار ڪرڻ لاءِ ڪافي هوندا، جيڪا اسان ۽ اسان جي خالق جي وچ ۾ آئي آهي؟ ڇا اسان ڄاڻون ٿا ته اسان جي نيڪ نيت لاءِ ڪوششون ڪافي هونديون؟ اسان کي ڪا به اطمينان نه آهي ۽ ان ڪري اسان ڪوشش ڪريون ٿا جيترو ٿي سگهي ٿو ۽ اميد آهي ته اهو قيامت جي ڏينهن ڪافي هوندو.
نيڪي حاصل ڪرڻ لاءِ عمل سان گڏ، نيڪ نيتن لاءِ ڪوششون، اسان مان ڪيترائي صاف سٿرا رهڻ لاءِ محنت ڪندا آهن. نماز کان اڳ اسان وضوءَ سان وضو ڪندا آهيون. اسان ماڻهن، شين ۽ کاڌي کان پري رهڻ لاءِ سخت محنت ڪندا آهيون جيڪي اسان کي ناپاڪ بڻائيندا آهن. پر يسعياه نبيءَ نازل ڪيو ته:
6اسين ناپاڪ ماڻهوءَ جهڙا ٿي پيا آهيون، ۽ اسان جي سڀ راستبازي پليت ٿيل پوشاڪ وانگي آهي: اسين سڀ پن وانگر ڪومائجي وڃون ٿا؛ ۽ اسان جون بدڪاريون واءُ وانگيان اسان کي اڏايو ڇڏين. (Isaiah 64:6)
نبي اسان کي ٻڌائي ٿو ته جيتوڻيڪ اسان هر شيء کان پاسو ڪريون ٿا جيڪو اسان کي ناپاڪ بڻائي ٿو، اسان جا گناهه اسان جي ‘نيڪ عملن’ کي بيڪار بڻائي ڇڏيندا آهن جيئن اسان کي صاف ڪرڻ ۾ ‘گندي رڳن’ وانگر. اها خراب خبر آهي. پر اهو خراب ٿي ويندو آهي.
بدترين خبر: گناهه ۽ موت جي طاقت
حضرت موسيٰ عليه السلام واضح طور تي قانون ۾ اهو معيار مقرر ڪيو ته مڪمل اطاعت لازمي آهي. قانون ڪڏهن به ڪجهه نه چيو ته “اڪثر حڪمن جي پيروي ڪرڻ جي ڪوشش”. حقيقت ۾ قانون بار بار بيان ڪيو آهي ته واحد ڪم جيڪو گناهه جي ادائيگي کي يقيني بڻائي ٿو موت هو. اسان حضرت نوح عليه السلام جي دور ۾ ۽ حضرت لوط عليه السلام جي زال سان به ڏٺو ته موت گناهن جي ڪري آهي.
انجيل ان حقيقت کي هن ريت بيان ڪري ٿو:
23ڇالاءِ جو گناهہ جي مزوري موت آهي، پر خدا جي بخشش اسان جي خداوند مسيح يسوع ۾ هميشہ جي زندگي آهي. (Romans 6:23)
”موت“ جي لفظي معنيٰ آهي ”جدا ٿيڻ“. جڏهن اسان جو روح اسان جي جسم کان جدا ٿي وڃي ٿو ته اسان جسماني طور تي مري ويندا آهيون. اهڙي طرح اسان اڃا به روحاني طور تي خدا کان جدا ٿي چڪا آهيون ۽ هن جي نظر ۾ مئل ۽ ناپاڪ آهيون.
اهو اسان جي اميد جو مسئلو ظاهر ڪري ٿو گناهه جي ادائيگي لاءِ ميرٽ حاصل ڪرڻ ۾. مسئلو اهو آهي ته اسان جون محنتون، خوبيون، نيڪ ارادا ۽ عمل، جيتوڻيڪ غلط نه آهن، پر ڪافي نه آهن، ڇاڪاڻ ته اسان جي گناهن جي ادائگي (’اجورو‘) ’موت‘ آهي. صرف موت هن ڀت کي ڇڪيندو ڇو ته اهو خدا جي انصاف کي پورو ڪري ٿو. اسان جي ميرٽ حاصل ڪرڻ جي ڪوشش حلال کاڌو کائڻ سان ڪينسر (جنهن جي نتيجي ۾ موت ٿئي ٿي) جو علاج ڪرڻ جي ڪوشش آهي. حلال کائڻ خراب ناهي، سٺو آهي – ۽ حلال کائڻ گهرجي – پر ان سان ڪينسر جو علاج نه ٿيندو. ڪينسر لاءِ توهان کي هڪ مڪمل طور تي مختلف علاج جي ضرورت آهي جيڪا سرطان جي سيلن کي موت تائين پهچائي.
پوءِ به اسان جي ڪوششن ۽ نيڪ نيتن ۾ ديني فضيلت پيدا ڪرڻ جي باوجود به اسين پنهنجي خالق جي نظر ۾ هڪ لاش وانگر مئل ۽ ناپاڪ آهيون.
ابراهيم – سڌو رستو ڏيکاريندو
حضرت ابراهيم عليه السلام سان مختلف هئي. هن کي ‘صداقت’ جو اعتبار ڏنو ويو، هن جي قابليت جي ڪري نه، پر ڇاڪاڻ ته هن ايمان آندو ۽ هن سان واعدو ڪيو. هن الله تي ڀروسو ڪيو ته هو پنهنجي ڪمائڻ بجاءِ گهربل ادائيگي کي پورو ڪري. اسان هن جي عظيم قرباني ۾ ڏٺو ته موت (گناهه جي ادائيگي) ادا ڪئي وئي، پر هن جي پٽ طرفان نه، پر خدا جي طرفان فراهم ڪيل هڪ گھمڻ جي بدران.
قرآن مجيد سورت الصافات ۾ ان ڳالهه جو ذڪر ڪري ٿو ته:
۽ ذُبح جي وڏي جانور سان اُن جو عوض ڏنوسون. ۽ پوين ۾ (چڱي ساراھ) اُن لاءِ ڇڏي سون. ابراھيم تي شال سلام ھجي.(Surah As-Saffat 37:107-109)
الله تعاليٰ ’خرچ‘ (قيمت ادا ڪئي) ۽ ابراهيم کي نعمت، رحمت ۽ بخشش ملي، جنهن ۾ ’امن‘ به شامل هو.
خوشخبري: اسان جي طرفان عيسيٰ المسيح جو ڪم
سورة فاتحه جي فرمائش مطابق اسان کي سڌو رستو ڏيکاريندڙ نبيءَ جو مثال آهي.
قيامت جي ڏينھن جو مالڪ (آھي).
تنھنجي ئي عبادت ڪيون ٿا ۽ تو کان ئي مدد گھرون ٿا.
اسان کي سڌي واٽ ڏيکار.
جا انھن جي واٽ آھي جن تي فضل ڪيو اٿئي، نه انھن جي (واٽ) جن تي (تنھنجو) ڏمر ٿيل آھي ۽ نه گمراھن جي (واٽ). (Surah al-Fatihah 1:4-7)
انجيل بيان ڪري ٿي ته اهو هڪ مثال آهي اهو ڏيکارڻ لاءِ ته ڪيئن الله گناهن جي قيمت ڏيندو ۽ موت ۽ ناپاڪي جو علاج هڪ سادي پر طاقتور طريقي سان مهيا ڪندو.
23ڇالاءِ جو گناهہ جي مزوري موت آهي، پر خدا جي بخشش اسان جي خداوند مسيح يسوع ۾ هميشہ جي زندگي آهي. (Romans 6:23)
هينئر تائين، اهو سڀ ڪجهه ٿي چڪو آهي ‘خراب خبر’. پر ”انجل“ جي لغوي معنيٰ آهي ”خوشخبري“ ۽ اهو اعلان ڪرڻ ۾ ته حضرت عيسيٰ جي موت جي قرباني اسان جي ۽ خدا جي وچ ۾ هن رڪاوٽ کي ختم ڪرڻ لاءِ ڪافي آهي، جيئن ڏيکاريل آهي ته اها خوشخبري ڇو آهي.
حضرت عيسيٰ مسيح کي قربان ڪيو ويو ۽ پوءِ مئلن مان جيئرو ٿي پهريون ميوو بڻجي ويو، تنهن ڪري هو هاڻي اسان کي پنهنجي نئين زندگي پيش ڪري ٿو. اسان کي هاڻي گناهه جي موت جا قيدي نه رهڻ گهرجن.
هن جي قرباني ۽ قيامت ۾، عيسى مسيح گناهه جي رڪاوٽ ذريعي دروازو بڻجي ويو جيڪو اسان کي خدا کان جدا ڪري ٿو. اهو ئي سبب آهي ته نبي ڪريم ﷺ جن فرمايو:
9آئون دروازو آهيان: جيڪو مون مان اندر گهڙندو، سو بچي پوندو، ۽ اندر ٻاهر ايندو ويندو ۽ چارو ملندس. 10چور رڳو اُنهيءَ مراد سان ٿو اچي تہ چوري ڪري، ماري ۽ برباد ڪري: آئون انهيءَ لاءِ آيو آهيان تہ اُنهن کي زندگي ملي، بلڪ ججهي ملينِ. (John 10:9-10)
هن دروازي جي ڪري، اسان هاڻي ٻيهر حاصل ڪري سگهون ٿا جيڪو اسان جي خالق سان اسان جو تعلق هو ان کان اڳ جو اسان جو گناهه هڪ رڪاوٽ بڻجي ويو ۽ اسان کي رحم حاصل ڪرڻ ۽ اسان جي گناهن جي معافي جو يقين ڏياري سگهجي ٿو.
هڪ کليل دروازي سان اسان هاڻي اسان جي خالق سان تعلق ۾ بحال ٿيا آهيون
جيئن انجيل چوي ٿو:
5ڇالاءِ جو خدا هڪڙو آهي، ۽ خدا ۽ ماڻهن جو درمياني بہ هڪڙو ئي آهي، يعني مسيح يسوع، جو انسان آهي. 6جنهن پاڻ کي سڀني جي لاءِ قربان ڪري ڏيئي ڇڏيو، تہ مناسب وقتن تي اها شاهدي ڏني وڃي. (1 Timothy 2:5-6)
The Gift of God to you
نبيءَ پنهنجو پاڻ کي سڀني ماڻهن لاءِ ڏنو. تنهن ڪري هن ۾ توهان کي پڻ شامل ڪرڻ گهرجي ۽ مون کي. هن پنهنجي موت ۽ جيئري ٿيڻ جي ذريعي ‘ثالث’ ٿيڻ جي قيمت ادا ڪئي آهي ۽ اسان کي زندگي پيش ڪري ٿو. هي زندگي ڪيئن ڏني وئي؟
23ڇالاءِ جو گناهہ جي مزوري موت آهي، پر خدا جي بخشش اسان جي خداوند مسيح يسوع ۾ هميشہ جي زندگي آهي. (Romans 6:23)
نوٽ ڪريو ته اهو اسان کي ڪيئن ڏنو ويو آهي. اهو پيش ڪيو ويو آهي … ‘تحفا’ طور. تحفا جي باري ۾ سوچيو. ڪابه پرواه ناهي ته تحفو ڇا آهي، جيڪڏهن اهو واقعي هڪ تحفو آهي ته اهو ڪجهه آهي جنهن لاء توهان ڪم نه ڪيو ۽ قابليت سان ڪمايو نه. جيڪڏهن توهان اهو ڪمايو ته تحفو هاڻي تحفو نه هوندو – اهو هڪ اجرت هوندو! اهڙيءَ طرح توهان حضرت عيسيٰ المسيح جي قربانيءَ جو حقدار يا ڪمائي نٿا سگهو. اهو توهان کي تحفي طور ڏنو ويو آهي. اهو ايترو سادو آهي.
۽ تحفا ڇا آهي؟ اها آهي ‘ابدي زندگي’. ان جو مطلب اهو ٿيو ته اهو گناهه جيڪو توهان ۽ مون کي موت جو سبب بڻيو هو، هاڻي ادا ڪيو ويو آهي. خدا توهان کي ۽ مون کي تمام گهڻو پيار ڪري ٿو. اهو ئي طاقتور آهي.
پوءِ تون ۽ مون کي دائمي زندگي ڪيئن ملندي؟ ٻيهر، تحفا بابت سوچيو. جيڪڏهن ڪو توهان کي تحفو ڏيڻ چاهي ته توهان کي ان کي ’حاصل‘ ڪرڻ گهرجي. ڪنهن به وقت هڪ تحفو پيش ڪيو ويندو آهي صرف ٻه متبادل آهن. يا ته تحفو رد ڪيو ويو آهي (“نه مهرباني”) يا اهو وصول ڪيو ويو آهي (“توهان جي تحفي جي مهرباني. مان وٺندس”). تنهنڪري هي تحفو پڻ حاصل ڪرڻ گهرجي. اهو صرف ذهني طور تي يقين نه ٿو ڪري سگهجي، اڀياس يا سمجهي سگهجي ٿو. فائدي جي حاصل ڪرڻ لاء، توهان کي پيش ڪيل ڪنهن به تحفي کي ‘وصول’ ٿيڻ گهرجي.
12پر جن جن کيس قبول ڪيو، تن کي اِهو حق ڏنائين تہ خدا جا ٻار ٿين، بلڪ اُنهن کي جي سندس نالي تي ايمان ٿا آڻين: 13جي نہ رت مان، نہ جسم جي خواهش مان، نہ انسان جي ارادي مان، پر خدا مان پيدا ٿيا. (John 1:12-13)
حقيقت ۾، انجيل خدا جي باري ۾ چوي ٿو
3اها ڳالهہ اسان جي نجات ڏيندڙ خدا جي نظر ۾ چڱي ۽ پسنديدہ آهي؛ 4جنهن جي مرضي آهي تہ سڀني ماڻهن کي نجات ملي، ۽ سچ جي خبر پوينِ. (1 Timothy 2:3-4)
هو هڪ نجات ڏيندڙ آهي ۽ هن جي خواهش آهي ته ‘سڀني ماڻهن’ کي سندس تحفا ملي ۽ گناهه ۽ موت کان بچايو وڃي. جيڪڏهن اها هن جي مرضي آهي، ته پوءِ هن جو تحفو حاصل ڪرڻ صرف هن جي مرضي کي تسليم ڪرڻ آهي – لفظ ‘مسلم’ جي بلڪل معني آهي، جيڪو تسليم ڪري ٿو.
پوءِ اسان هي تحفو ڪيئن حاصل ڪريون؟ انجيل چوي ٿو
12ڇالاءِ جو يهوديءَ ۽ يونانيءَ ۾ ڪوبہ تفاوت ڪونهي، هن ڪري جو اهو ئي خداوند سڀني جو خداوند آهي، ۽ جيڪي کيس پڪارين ٿا، تن سڀني لاءِ فياض آهي. (Romans 10:12)
نوٽ ڪريو ته هي واعدو ‘هر ڪنهن’ لاءِ آهي. جيئن ته هو مئل مان جيئرو ٿيو عيسى مسيح اڃا تائين جيئرو آهي. تنهن ڪري جيڪڏهن توهان هن کي سڏيندا ته هو ٻڌندو ۽ توهان کي پنهنجو تحفو ڏيندو. تون کيس سڏ ڪري پڇيائين. شايد توهان ڪڏهن به ائين نه ڪيو آهي. هيٺ ڏنل هڪ گائيڊ آهي جيڪو توهان جي مدد ڪري سگهي ٿو. اهو هڪ جادوگر گيت ناهي. اهو مخصوص لفظ نه آهي جيڪي طاقت ڏين ٿا. حضرت ابراهيم عليه السلام جهڙي امانت آهي، جيڪا اسان حضرت عيسيٰ المسيح وٽ رکيا ته اسان کي هي تحفو ڏئي. جيئن ته اسان هن تي ڀروسو ڪندا آهيون هو اسان کي ٻڌندو ۽ جواب ڏيندو. انجيل طاقتور آهي، ۽ اڃا به تمام سادي آهي. هن گائيڊ جي پيروي ڪرڻ لاء آزاد محسوس ڪريو جيڪڏهن توهان اهو مددگار ثابت ڪيو.
پيارا نبي ۽ رب عيسى مسيح. مان سمجهان ٿو ته منهنجي گناهن جي ڪري آئون پنهنجي خالق الله کان جدا ٿي چڪو آهيان. جيتوڻيڪ مان ڏاڍي ڪوشش ڪري سگهان ٿو، پر منهنجي ڪوشش هن رڪاوٽ کي سوراخ نه ڪيو. پر مان سمجهان ٿو ته تنهنجي موت منهنجي سڀني گناهن کي ڌوئڻ ۽ مون کي صاف ڪرڻ جي قرباني هئي. مون کي خبر آهي ته تنهنجي قرباني کان پوءِ تون مئلن مان جيئرو ٿي اٿيو آهين، تنهن ڪري مان سمجهان ٿو ته تنهنجي قرباني ڪافي هئي، تنهن ڪري مان توتي عرض ٿو ڪريان. مان توهان کان پڇان ٿو ته مهرباني ڪري مون کي منهنجي گناهن کان پاڪ ڪيو ۽ منهنجي خالق سان ثالث ڪيو ته جيئن مون کي دائمي زندگي ملي سگهي. توهان جي مهرباني، عيسى مسيح، مون لاء اهو سڀ ڪجهه ڪرڻ لاء، ۽ ڇا توهان اڃا تائين منهنجي زندگي ۾ منهنجي رهنمائي ڪندا رهندا ته جيئن آئون توهان کي پنهنجي رب جي حيثيت سان پيروي ڪري سگهان.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ